Ekspozycja składa się z 22 portretów sąsiadów i sąsiadek, które działają na rzecz dzielnicy. Na zdjęciach znajdują się m.in. członkowie Kołorkingu ogrodniczego i Rady Osiedla, działaczki Klubu seniora, wolontariuszki, założycielki Biblioteki Sąsiedzkiej oraz osoby, które zrealizowały na Głównej własne inicjatywy oddolne. Wernisaż wystawy odbył się w Mikołajki i połączony był z kiermaszem rękodzieła oraz DJ setem Magdaleny Sikorskiej. Ekspozycję można oglądać w godzinach otwarcia Fyrtla Główna.  

Dzielnica zmienia się dynamicznie, a celem ekspozycji wybranych zdjęć było zobrazowanie tych zmian, zwrócenie uwagi na lokalną tożsamość i jej kulturotwórczy potencjał. Wystawa była wyjątkową okazją, by zobaczyć historię Głównej uchwyconą na zdjęciach otrzymanych od mieszkańców. Znalazły się na niej fotografie sprzed roku, pięciu czy pięćdziesięciu lat, opowiadające m.in. o życiu codziennym na Głównej czy architekturze.  

Główną osią cyklu były warsztaty plenerowe, stanowiące okazję do uważnej obserwacji otoczenia, ćwiczenia spostrzegawczości, kreatywności i zmysłu estetycznego. Zajęcia prowadziła Daria Mielcarzewicz — artystka wizualna, graficzka, rysowniczka i fotografka. Marek Barłóg, Alicja Czaplicka, Anna Głąb, Zuzanna Głowacka oraz Kinga Pruszak razem z Darią opowiedzieli o Głównej poprzez światło, kształty i tekstury, które uchwycili na zdjęciach prezentowanych na wystawie.

Pracownia sztuk pięknych to cykl warsztatów z zakresu sztuk plastycznych i wizualnych, podczas których uczestniczki i uczestnicy poznają podstawowe techniki rysunkowe, akwarelowe, malarstwo akrylowe oraz podstawy rzeźby i instalacji przestrzennej. W sezonie 2022/2023 na warsztatach powstały prace w rozmaitych technikach, a ich autorkami były: Małgorzata Rogalska, Natalia Niezgoda, Dagmara Śledzińska, Maria Gmerek, Ewa Korzeniewska, Joanna Ciachowska, Sabina Radke oraz Jagoda Szymkowiak.

W pracach artystki niezwykle istotny jest kolor — żywy i czysty. Ważne są dla niej również walory rysunkowe — linia, płaska plama, nieuchwytność i niewidoczność malarskiego gestu. Jagoda ceni twórczość Fridy Kahlo i Cesara Manrique, choć w jej grafikach pobrzmiewa również dorobek Henriego Matisse’a — z jego prostą formą i siłą koloru. Twórczość graficzki oparta jest o jej osobiste doświadczenia. Pierwszy wątek to podróże — te dalekie — do Australii, której jest wielką miłośniczką i te nieco bliższe — po Europie. Grafiki są impresjami z dostrzeżonych i wyobrażonych sytuacji. Czasem to żartobliwa opowieść o miejscu odległym, ciepłym, a czasami to metafora kobiecości. Dla Jagody Szymkowiak ziemia i natura to elementy rzeczywistości nierozerwalnie związane z kobiecą energią. Bo kobiecość to drugi niezwykle istotny wątek jej twórczości. Ciało. Jego ornamentalność. Cielesność ciała.

Przez kilka miesięcy młodzi architekci i architektki przyglądali się Głównej. W swojej wyobraźni, a później w programach graficznych, tworzyli projekty „mediateki”, która mogłaby stanąć w naszej dzielnicy. Podczas wystawy zostały zaprezentowane prace autorstwa: Anny Frańczak, Anny Jeziorskiej, Nicole Dylewicz, Dominiki Fili, Jakuba Frisiofa, Macieja Giernalczyka, Adama Iwańczyka, Natalii Malak, Barbary Janickiej, Nikoli Dowkszy, Przemysława Hammerlinga. Opiekunem merytorycznym projektu był dr inż. arch. Tomasz Jastrząb.

Efektem zrealizowanych warsztatów jest wystawa słowa | dźwięku | obrazu pt. Śpiewy historyczne. Główna. Nie ma ona charakteru ściśle dokumentującego. Stare i nowe fotografie zostały zestawione w technice kolażu, pocięte i ponownie złożone w całość. Bo tożsamość tego poznańskiego fyrtla nie jest jednorodna. Tworzy ją połączenie tego, co stare z tym, co nowe. Tego, co było, z tym, co jest. Fotograficzne kolaże obok tekstów debiutujących pisarzy są zatem artystycznym przetworzeniem. Nie zaś dokumentacją przemian urbanistyczno-przestrzennych. A jeśli powstałe dzieła przyprawione są szczyptą poczucia humoru? Tym lepiej!