Rezydencje społeczno-artystyczne

Rezydencje społeczno-artystyczne to cykliczny program, w którym twórcy i twórczynie realizują działania we współpracy ze społecznością lokalną dzielnicy Główna. W 2022 roku wydarzenia odbyły się pod hasłem „Z natury rzeczy”.

W 2022 roku na Głównej miały miejsce dwa projekty:

– Szaber – projekt przygotowywany przez duet SZKUTY – Macieja Kryńskiego i Łukasz Horbówa

Rezydencja eksplorowała temat „szabrowania” – znanego już od czasów starożytnych, procederu przestępczego, polegającego na grabieży mienia pozostającego bez opieki. Jednakże, szaber to również potoczne określenie młodzieńczej przygody, wspomnień smaku „skradzionego jabłka” z sąsiedzkiego sadu. Jako dzieci wszyscy jesteśmy uczeni, że kradzież jest zła sama w sobie, jednak jeśli mowa o kradzieży czegoś z czyjegoś sadu to zupełnie coś innego. Upatrujemy w niej bardziej grę społeczną, bo przecież każdy sadownik puszcza to mimo uszu chociażby dlatego, że sam też kiedyś robił to samo i wie jak pyszne jest to właśnie jabłko. Jabłko z sąsiedniej działki.

Rezydencja skupiała się na eksplorowaniu takich wspomnień, zapraszając do wspólnego działania mieszkańców i mieszkanki Głównej (przede wszystkim młodzież i seniorów). Rezydenci w sposób kolektywny eksplorowali to zjawiska, animując przestrzeń wspólnie z zaproszonymi osobami, ucząc się nawzajem, wymieniając doświadczenia z dzieciństwa oraz wiedzę i doświadczenie życiowe.

– Na Głównej jest ciało – projekt przygotowany przez Kolekttacz – przez Aniele Kokosze i Pauline Giwer-Kowalewską

Projekt „Na Głównej jest ciało” polegał na włączeniu mieszkańców i mieszkanek dzielnicy w procesy świadomej pracy z własnym ciałem – powrót do natury swojej cielesności oraz reintegrację ze środowiskiem naturalnym poprzez aktywność fizyczną w naturze. Rezydencja składała się z cyklu spotkań w ruchu – warsztatów ruchowych w oparciu o założenia kreatywnej pracy z ciałem, ruchu autentycznego i choreoterapii. Projekt był jest do przedstawicieli i przedstawicielek społeczności lokalnej w różnym wieku, o różnym statusie materialnym i poziomie świadomości społecznej, mieszkających w różnych częściach osiedla, a także różnym stopni sprawności fizycznej. W procesie społeczno-artystycznym wykorzystane zostały narzędzia wywodzące się z różnych dziedzin sztuki związanych z ciałem: tańca, pantomimy, dramy oraz sztuk performatywnych.